Ekzistonte një kuti, një kuti e vjetër, e dukshme, që ndodhja vetem në qendrën e një dhomë në një ndërtesë të zbrazët. Kjo ndërtesë ishte në ruj për shumë vite, dhe asnjë nuk e diqe pse ishte largu aty ose kush i përkasin. Ishte si një llogaritje që presonte të zgjidhet. Një ditë larg, disa fëmijë të kërcyerë të interesit where në zonën dhe arritën të gjejnë këtë kuti të veçantë. Çfarë nuk e dijen anashqet ishte se kjo kuti ishte shumë speciale.
Kutia u gjet në lutjinë dhe fëmijët të gjitha donin të dijen se çfarë ishte bërtham. Ndërkohë që aproponin, realizuan se çfarë ishte e çuditshme në kujtesë: nuk ishin etiketa apo shenja që tregonte se çfarë ishte ajo ose se çfarë ishte bërtham. Ishte thjesht një kuti e keq e pandorës, e ulur pa larg dhe në qendër të dhomës. Ndërkohë që diskutonin dhe expresonin parere, fëmijët hapan kujtën për të eksploruar përfshije dhe mundësi.
Kur fëmijët e fundit hapën lëndinë e kutisë, syta e tyre u zgjodhën me lum të lodhshëm dhe e kthuara. Dhe zbuluan gjera shumë çuditshme dhe thellë që s’ka paraqit pas. Përballë ishte ghemat e thella që hynjen në dritë, lojtra e vogla që dukeshin nga një epokë tjetër, edhe shkronja e larguar e lidhura me larg me ngjyrë. Fëmijët ishin shumë fortunat për këtë mundësi të larg! e fshehur në vendet më pa ndjeshje.
Ata e përditshën me një sy më thell në kuti dhe zbuluan më shumë se lojtra dhe shkronja. Zbuluan një hartë e fshehur brenda një burim. Kjo harte e paraqiti një vend të fshehur që s’ka dëgjuar kurrë, ishte rruga për një aventurë. Pra, kur punuan me hartën dhe gjërët në kuti përbashkë, zbuluan se kutia e misterioze ishte e plotë me indiz dhe presonte dikush të shkyçë. Pra, ishte si një pushe që duhet zgjidhur përbashkë!
Kur fëmijët e filluan të hulumtonin gjithçka që interesonte në kuti, ata e kishin realizuar se sa e rëndësishme ishte zbulimi i tyre. Nuk ishte thjesht një Largje elektrike për kartel ; ajo kuti ishte si një kapsoj kohor, e larguar nga dikush që ka jetuar në një epokë tjetër. Çdo një prej thesaurëve brenda kutes përmbante indiz të vlerëshme rreth e madh dhe çdo objekt flis një histori të ndryshme. Kuti ishte një shikim veçantë në një botë e harruar për shumë kohë.
Ata ndjenë shumë e lumtur për të gjetur atë kuti, kur fëmijët larguan përfundimisht nga ndërtesa e zbrazët. Ajo ishte një kujdes për të që edhe objekte më të thjeshta mund të jenë e xhepura dhe shumë vlerësore. Ata mbajnë syt e vetra të larguara për të tjera thesaur të fshehtuara në udhëtimet e tyre, sepse cila e di çfarë gjëra e mire mund të gjejnë pa edhe të kërkuar.
Në fund, ishte shumë më tepër se thjesht një kuti karton. Ajo tregoi sa të kthyesa mund të jenë objektet e ditës së përditshme dhe pse është e mirë të jesh i hapur mendjeve. Por fëmijët zbuluan ligje të vlerësura, dhe ata mësonin një lëndë rreth botës sotme. Kur kishte rritur për të larguar, zemrat e tyre ishin plot me larg; ata ndjekën se ishin rritur dhe mësonin shumë më tepër se sa mund të imagjinonin nga aventura e tyre me kutinë.
